Dag 7: Karma Yoga
Zaterdagochtend om half vijf loopt de wekker af en kan de dag gaan beginnen. Vorig jaar zaten we in een huisje dicht bij de grote bel en werden we daar ’s morgens door gewekt, nu zitten we verder weg en wordt voor alle zekerheid de wekker gezet. Van het tijdsverschil heb ik deze keer niet zoveel last, het is hier drie en een half uur later, dus eigenlijk echt midden in de nacht als je opstaat, maar het voelt niet zo. De dag begint in de Ashram altijd met het zingen van de morningprayers in de meditationhal. Het zijn ingewikkelde mantra’s die ook nog eens met een Indiaas accent worden gezongen, dus meezingen is niet zo eenvoudig. Ik ken inmiddels de GuruPrayer waarin alle Guru’s worden bezongen: Brahma, Vishnu en Siva. In het tweede deel hiervan worden als Guru’s bezongen: Patanjali, Vyasa en Swami Rama. De Peace Prayer is bekend: ‘Om asato ma sad gamaya, tamaso ma jyotir gamaya, mrtyor ma amrtam gamaya’. De melodie is anders dan ik gewend ben, maar na een paar keer meedoen lukt het wel. Deze mooie mantra kun je vertalen als: ‘breng mij van de onwerkelijkheid en de leugen naar de werkelijkheid en de waarheid. Breng mij van de duisternis naar het licht’. ‘Om Santih, santih, santih (ohm, vrede, vrede, vrede)’. Daarna volgen nog een aantal mantra’s waarvan ik de ‘Prayer for harmony between teacher and student’ ook erg mooi vind.’Om saha nav avatu, saha nau bhunaktu, saha viryam karavavahai, tejasvi nav adhitam astu, ma vidvisavahai, Om santih, santih, santih’. De vertaling: ‘moge Het (Brahman) ons allebei beschermen. Moge Het (Brahman) ons beide voeden. Moge wij samen spirituele kracht creëren. Moge wat we samen bestuderen schitterend zijn. Moge wij elkaar niet haten. Ohm, vrede, vrede, vrede’.
Na de kriya yoga en het ontbijt (heerlijke griesmeelpap!)kijken we wat er op het programma staat voor vandaag. Om 10 uur yoga met iets ervoor geschreven dat we niet goed kunnen lezen. Blij lopen we naar de meditatiehal want een nieuwe vorm van yoga ontdekken is altijd leuk. Een aantal andere gasten zit er al klaar in donkere kleding, i.p.v. het traditionele wit. Er wordt uitgelegd wat het werkschema is, ha ha, karmayoga dus. We trekken ook oude kleren aan en gaan aan de slag om de yogamatjes te soppen. Dat is geen overbodige luxe want ze zien er smerig uit en ruiken ook niet al te fris. Onder het poetsen bedenk ik me dat ik bij onze Yogaschool iemand betaal om dit werk te doen, en nu mag ik zelf aan de slag! Geen probleem want het zonnetje schijnt heerlijk en we kunnen de matjes in de zon te drogen leggen. De dekens worden uitgeklopt, de zaal gestofzuigd en de ramen gezeemd. We doen dit met een groep van ongeveer tien mensen met allemaal een verschillende nationaliteit. Na de lunch is er tijd om te rusten en val ik meteen in een diepe slaap, heerlijk om zo tot mezelf te komen!
Om vier uur is er tijd voor thee, de chaitea zit in een grote ketel en is ontzettend heet, dat is lastig want de yogaklas begint om kwart over vier en die willen we niet missen! Het is een heerlijke les van een jonge Indiase leraar die we vorig jaar ook hebben ontmoet. Zonder moeite volgen we de les van anderhalf uur en gaan klaar zitten voor de stiltemeditatie. Het zitten blijft wel een probleem, het lukt me nog niet om een heel uur in dezelfde positie te blijven. In de Ashram zit je traditioneel op een paardendeken die in een harmonicavorm wordt gevouwen. Thuis gebruik ik de deken niet, daar hebben we een comfortabel meditatiekussen. Mijn heupen en knieën zijn daarom tijdens de lange zit veel aan het protesteren en ik probeer dat zoveel mogelijk te negeren. Ik merk dat de overgang niet de ideale periode is om lang in een halve lotus of meditatiezit te zitten, ik heb meer last van mijn gewrichten dan vorig jaar en moet regelmatig even gaan verzitten. Toch verstoort dat mijn meditatie niet, ik merk dat ik wel anders ga zitten, maar er meestal toch in kan blijven. Dat is wel weer verbeterd vanwege de dagelijkse thuismeditatie. Op het avondprogramma staat Kirtan, gezamenlijk zingen. De leraar heeft een djembé en wie wil kan vrolijk meedoen met instrumentjes. Als je wil mag je iets voorzingen en het lukt me zowaar om ‘Jaya Jaya, Devi Mata’ te zingen voor de hele groep, toch wel spannend als iedereen zo naar je zit te kijken. Drie Russische dames zingen een lied in hun eigen taal en ook een Japans meisje zingt iets voor. Hara Krishna komt ook nog voorbij en het uur is zo voorbij. Daarna meteen de avondmantra’s erachter aan. Terug in ons huisje zijn we eigenlijk zo moe dat we meteen naar bed gaan. Niet te geloven na zo’n dagje ontspannen!