Matrimandir
De volgende ochtend zitten we redelijk fris aan het ontbijt en maken een praatje met Donata, de gastvrouw. We vertellen dat ons belangrijkste doel is om te gaan mediteren in de Matrimandir, de koepel die centraal staat in het midden van Auroville. Donata legt uit dat we ons vandaag tussen 10 en 11 uur kunnen melden bij de tourist office om te kijken of we een toegangspasje kunnen krijgen.
Met de Tuk Tuk, die ze in India een auto noemen, komen we daar aan en krijgen zonder veel problemen de felbegeerde gele kaart. Zaterdagochtend mogen we terugkomen om in de Matrimandir te mediteren en vandaag kunnen we alvast een wandeling maken naar het uitzichtpunt zodat we de buitenkant kunnen bewonderen. Tijdens de wandeling passeren we de twaalf borden waarop te lezen staat hoe de twaalf tuinen rondom de Matrimandir zijn ingedeeld: Zijn, Bewustzijn, Gelukzaligheid, Licht, Leven, Macht, Rijkdom, Nuttigheid, Vooruitgang, Jeugd, Harmonie, Volmaaktheid en Eenheid. Bij elke eigenschap heeft de Moeder een plant genoemd die hier mee correspondeert en die vind je in deze tuin.
Bij het uitzichtpunt is het erg druk, maar het lukt wel om vooraan te komen en mooie foto’s te maken van de gouden koepel. In 1970 heeft de Moeder tijdens de bouw van de Matrimandir de volgende uitspraak gedaan: ‘De Matrimandir wil het symbool zijn van het antwoord van het Goddelijke op het streven van de mens naar volmaaktheid. Vereniging met het Goddelijke, die zich manifesteert in een toenemende menselijke eenheid.’ Het is een prachtig gezicht om de Matrimandir nu in het echt te zien van zo dichtbij, al lijkt het allemaal nog wel onwerkelijk. Dat komt waarschijnlijk ook door de jetlag, ik ben nog niet helemaal geland hier. We nemen de bus terug naar het bezoekerscentrum, waar de tuk tuk op ons wacht. De chauffeur stopt onderweg bij de Auroville Bakery waar we lekkere dingen kunnen kopen voor de lunch. Ze zijn hier helemaal ingesteld op alternatieve wensen van de gasten en bewoners. Glutenvrij en vegan is volop te koop en overal staan de ingrediënten vermeld. Terug in het guesthouse doen we ons tegoed aan de pie en cake en de lekkere haverkoekjes.
We mogen verhuizen van de studio naar de cottage, het is kleiner, maar heeft een balkon met uitzicht op de zee en daar word ik heel blij van. ’s Nachts is het wat minder prettig, want het stormt nog steeds behoorlijk en alles wappert en klappert aan de buitenkant waardoor we vaak wakker zijn en regelmatig even gaan kijken of de tafel en stoelen niet van het balkon zijn afgewaaid.