Ashram programma
Vandaag is er een lange yogales gepland, maar vanwege het vuurritueel kan ik er maar gedeeltelijk aan deelnemen. Je schrijft je naam op het bord wanneer je aan het vuurofferen wil meedoen en ik sta op voor 11 uur. Het maakt niet uit, elk onderdeel van het programma hier is even waardevol, ik laat het komen zoals het komt. Je bent een half uur lang bezig met het zuiveren door middel van het vuur, Yajna, maar deze keer duurt de sessie nog langer. Ik voel dat ik door de weerstand heen moet om het vol te houden en dat zal wel de bedoeling zijn. Laagje voor laagje pel ik af in mezelf en gooi symbolisch alles in het vuur waar ik van af wil: angst, jaloezie, boosheid, ongeduld, noem het maar op. Hoeveel emoties en gewoontes kom je dagelijks tegen als je jezelf observeert en hoe moeilijk is het om hier eerlijk naar te kijken en toe te geven dat je deze eigenschappen hebt. Ik kijk er naar zonder er op in te gaan en met elke handje zaadjes dat ik in het vuur gooi, ruim ik ook iets op. Het duurt lang en de mantra’s maken het allemaal nog indringender. De pandits zingen aan één stuk door in een rap tempo de Akandala Mantra en de Saumya Mantra, daardoor is het onmogelijk om aan iets anders te denken en voel ik dat ook de diepere lagen worden losgepeuterd. Na afloop van de sessie voelt het lichter en neem ik de tijd om even bij te komen. Als karma yoga help ik met het serveren van de lunch en dat is een leuke bezigheid; ook dit is zuiverend, want pas na het opscheppen voor alle andere gasten, ben je aan de beurt om zelf te gaan eten.
Het middag programma bestaat uit interessante verhalen van diverse Ashram gasten die vertellen over ervaringen met de vorige twee Swami’s: Swami Rama en Swami Veda. Er zijn wonderbaarlijke siddi’s vertoont door deze Swami’s, de verschillende sprekers hebben daar prachtige voorbeelden van. ’s Avonds luister ik ontroerd naar Swami Ritavan, hij raakt me recht in het hart door zijn wijze lessen en uitleg over het yogaproces dat we allemaal doormaken.