Zoals beloofd hier het derde en laatste deel van het reisverslag van Engeland. We zijn natuurlijk al weer lang en breed thuis maar het is toch leuk om nog een keertje terug te blikken op deze bijzondere vakanties. Ik pak de draad weer op bij maandag 11 september.
We zijn op de camping in Oxford en houden daar een rustdag, met de bus gaan we naar het centrum van deze mooie oude universiteitsstad. Vanmorgen hebben we eerst lekker uitgeslapen, rustig gegeten en de was verder gedaan. Het is fijn als alle kleren weer schoon en droog meegaan want voor morgen wordt regen voorspeld. In ieder geval hebben we vandaag nog mooi weer en bekijken we op het gemakje de stad. Na het beklimmen van de toren gaan we op zoek naar een boekwinkel. Ik ben heel benieuwd naar het aanbod en word daarin niet teleurgesteld, er zijn diverse boeken die ik graag zou willen aanschaffen waaronder het boek van Sola Mahfouz en Malaina Kapoor met de titel Defiant Dreams (uitdagende dromen) over een jonge vrouw die geboren wordt in Afghanistan en daar opgroeit onder het Taliban regime. Als ze 11 jaar is moet ze van school maar in het geheim gaan ze verder met het volgen van onderwijs en uiteindelijk ontsnapt ze naar Amerika om daar haar studie te vervolgen. Ook het boek van Kate Rawles trekt mijn aandacht, in ‘The Life Cycle’ doet ze een verslag van haar fietstocht in de Andes op haar zelfgebouwde bamboe fiets. Arjen heeft ook een paar mooie titels gezien en komt op het idee om een paar boeken te laten opsturen. We zoeken een stapeltje bij elkaar en laten het naar huis verschepen, uiteindelijk zijn de boeken eerder thuis dan wijzelf, maar wordt het pakketje gelukkig bij de buren bezorgd. Na een lekkere lunch gaan we op tijd met de bus weer terug naar de camping, ik vind het best leuk om een stad te bezoeken maar vind al die prikkels ook wel weer vermoeiend!
De volgende morgen word ik redelijk verward wakker: ik heb vannacht iemand vermoord en uit mijn droom blijkt dat dit niet de eerste keer is. Wat je allemaal niet bij elkaar kunt verzinnen, flarden uit een film en een boek heb ik gecombineerd met oude herinneringen en zo werd het een behoorlijk zware nacht. De route valt ook tegen vandaag, we rijden voornamelijk langs de snelweg en het ‘fietspad’ dat ze hiernaast hebben aangelegd is een slingerpaadje tussen brandnetels en distels. De regen komt gelukkig pas halverwege de middag maar het is wel zo’n fikse bui dat ik echt doornat ben. Met het water in mijn schoenen arriveren we na 89 kilometer bij onze gastheer van vandaag in Wallburnsands. Het is een typisch Engels huis met veel tierlantijntjes, rommel en muffe vloerbedekking en daardoor wordt het weer een onrustige nacht.
Op woensdag vervolgen we de tocht en gaan op weg naar Cambridge. Het is weer heerlijk zonnig vandaag en na een pittige tocht van 96 kilometer komen we pas ’s avonds aan bij het volgende Warmshowers adres. Het is een gezellig avond bij Bogdan en Irina, ze komen van oorsprong uit Roemenië en wonen al een paar jaar in deze community in Cambridge. Het is een mooi concept, je hebt je eigen woning maar deelt ook een gemeenschapshuis waar je de was kunt doen, logeerkamers kunt gebruiken voor gasten, gezamenlijk kunt eten of een yogalesjes volgen. De bewoners passen op elkaars kinderen, beheren samen de moestuin en de speeltuin en delen ook bepaalde spullen zoals kinderzitjes voor de auto, boeken en spelletjes. Ze koken voor ons een heerlijke vegan maaltijd met biologische groente en bakken havermoutkoekjes als dessert. We slapen in het gemeenschapshuis en kunnen de volgende morgen daar ook ons eigen ontbijt maken. We hoeven vandaag niet zo ver te fietsen dus we hebben nog tijd om de stad te bekijken en een kopje thee en koffie te drinken op het terras. Onderweg genieten we nog van de laatste zelfgebakken koekjes van Irina en komen dan op de camping in Sudbury. Het was een fijne fietsdag maar vanwege een paar slechte nachten ben ik wel behoorlijk brak. Gelukkig zitten we nu op een rustig plekje en in de tent slaap ik meestal prima. Na een lekkere maaltijd van rijst, linzen en tomaten van een stalletje langs de weg (die zijn het lekkerst) val ik tevreden in slaap.
Op vrijdag fietsen we het laatste stuk van Sudbury naar Harwich en zijn dan weer terug bij het beginpunt van onze tocht. We hebben voor vanavond een Air B&B adresje geregeld vlakbij de boot zodat we morgenochtend maar een klein stukje hoeven te rijden. De accommodatie valt erg tegen, het is een krappe slaapkamer met een koelkastje en een waterkoker. De Chinese gastvrouw kijkt erg moeilijk als ik vraag of we de keuken mogen gebruiken (wat wel in de advertentie stond vermeld!) dus ik laat het maar zo en we eten wat noten, fruit en sojayoghurt en komen daar ook de avond wel mee door. De volgende morgen halen we nog wat boodschappen voor onderweg en komen op tijd bij de boot. Gelukkig hebben we een hut geboekt zodat we een beetje kunnen uitrusten, zelf voor het eten zorgen en lekker lezen. Vanaf Hoek van Holland fietsen we ’s avonds op het gemakje naar huis. Het was een fijne vakantie, met prachtig weer, we hebben in twee weken tijd 1050 kilometer afgelegd en dat is toch weer een hele prestatie. Met mooie herinneringen en bijzondere ontmoetingen sluiten we het fietsseizoen goed af.