In de Matrimandir
Vandaag is de grote dag waar deze hele reis oorspronkelijk voor bedoeld was: het bezoeken van de Matrimandir. Deze bijzondere koepel mag je op bepaalde tijden betreden en er een poosje in blijven voor meditatie. Wij hebben een pasje voor vandaag en rijden al vroeg met de Tuk Tuk naar het bezoekerscentrum. Daar wachten we in een lange rij tot we aan de beurt zijn voor de introductiefilm. Pas als je die bekeken hebt en zo kennis gemaakt met de ideologie van Auroville, mag je er in. We worden met een bus naar de ingang van het park gebracht en wachten daar weer op de gids die ons naar binnen zal begeleiden. Alle tassen, telefoons en fototoestellen moeten achtergelaten worden bij het kantoortje, er mag niet gefotografeerd worden in het park en in de Matrimandir. Helaas gaat er iets mis met het inruilen van de gele kaart voor het echte pasje en komen we zonder pasje bij de ingang van de koepel. Wat een toestand als het hele Indiase pasjes en controle systeem niet soepel loopt! De jongedame die hier staat om de pasjes in te nemen is helemaal van de kaart en wil ons er niet inlaten. Ze gaat bellen met het kantoortje om onze namen te checken en als er even later nog vijf mensen aankomen zonder pasje is ze pas echt in paniek. Uiteindelijk wordt het gesust en mogen we toch doorlopen.
Het is moeilijk te omschrijven hoe de binnenkant van de Matrimandir eruit ziet. Onderin is een soort bassin in de vorm van een lotusbloem waar voortdurend water vanaf de rand naar beneden stroomt, in het midden is een witglazen bol waar het licht dat van bovenaf komt in wordt weerkaatst. Dit was de eerste plek waar we mochten zitten aan de rand van het bassin om te mediteren.